Zowel onze eerste als onze tweede vlucht zijn goed verlopen. In de ene hadden we al wat meer beenruimte dan in de andere maar dat nemen we erbij. Eens aangekomen in de luchthaven van Kolkata stond ons al een eerste uitdaging te wachten. Namelijk het land binnenraken. Maar goed dat dokter sujit bij ons (heel toevallig) op het vliegtuig zat want aan de visum cheque stelde een mevrouw ons allerlei vragen over onze reden van komst naar India. Omdat wij een toeristen visum hebben is het niet toegestaan om te werken hier, maar aangezien wij participeren in het programma van de IIMC ( institute for indian mother and child ) zijn we dus eigenlijk niet echt als toerist in het land. Dokter Sujit is de projectleider van de IIMC en heeft ons dan geholpen om toch het land in te raken.

Na aankomst in de luchthaven zijn we rechtstreeks naar onze guesthouse gegaan waar we de komende 2 maanden gaan verblijven. We werden enorm welkom ontvangen door de andere ‘volunteers’ (zoals we genoemd worden) Een multiculturele mix van Amerikanen, Duitsers, Italianen en Spanjaarden. Zij lieten ons het huis zien en legden ons de werking ervan uit. Het is een bescheiden huis met 3 verdiepingen en kleine kamertjes maar ik ben er na een week al verliefd op. Wanneer je elke dag met koud water doucht en op een kleine plaats met veel mensen samen leeft leer je de kleine dingen meer te appreciëren. Zo heb ik bijvoorbeeld woensdag een emmer water opgewarmd omdat de douches koud zijn om zo toch een warme ‘douche’ te kunnen nemen en dit gaf zo een fijn gevoel!

In de loop van de week zijn er nog nieuwe volunteers aangekomen. Een Japans meisje, een zwitsers meisje en 3 Italianen. Iedereen schiet voorlopig goed op met elkaar en ik hoop dat dit ook zo zal blijven, ik heb er in ieder geval een goed gevoel over want het zijn stuk voor stuk echt super mensen !

Onze eerste werkdag was maandag. We namen de metro en daarna de tuktuk richting de indoor kliniek van de IIMC. Deze tuktuk rit opzich was al een hele ervaring, je zit met 5 opgepropt in een klein gammel ‘autotje’ dat zich een weg baant door het met bussen, motors en fietsers gevulde verkeer waar het lijkt alsof er geen verkeersregels zijn. Al snel kreeg ik door dat deze tuktuk chauffeurs wel weten wat ze doen dus ik begon mij met de rit meer en meer op mijn gemak te voelen.

Eens aangekomen in de indoor kliniek kregen we een korte rondleiding van de andere volunteers die hier al een maand waren. Na deze rondleiding zijn we er meteen ingevlogen. We gingen te voet naar de outdoor kliniek van IIMC ( een kleine kilometer verwijderd van de indoor. ) Dit is een kliniek waar mensen gratis naar toe kunnen komen om basis healthcare te ontvangen. We zijn er meteen van start gegaan. Bloeddrukken nemen, wondes verzorgen en leren hoe je injecties moet zetten ( al heb ik bij het laatste alleen nog maar gekeken. )

Namiddag hebben Willemijn en ik ( eens terug in de indoor kliniek) onze registratie in orde gemaakt om zo officieel lid te worden van het programma. Na onze registratie hebben we een bezoek gebracht aan ‘the handicapt center’ Dit is een soort tehuis waar kinderen met een beperking terecht kunnen maar ook weeskinderen. Hier hebben we een joga les meegevolgd en wat gespeeld met de kinderen. Fantastische ervaring !

Als afsluiter van dag 1 was er de Dokter Sujit ‘experience’ een wekelijkse vergadering op maandagavond die ongeveer 2 uur duurt. Na de vergadering rond een uur of half 10 hebben we ergens langs de straat een pak noedels uitgehaald en genoten van dit avondmaal omdat we zoooo hungry waren.

Donderdag ben ik samen met nog 6 andere volunteers naar Dhaki geweest. Dit is een dorpje buiten de stad in een heel landelijk gebied. Hier bevond zich een andere outdoor kliniek van het IIMC. Na een rit van 3 uur ( op niet zo fantastische wegen.) kwamen we aan in een prachtige kliniek met aangrenzend een schooltje. Ook hier hebben we de wondzorg gedaan en bloeddrukken genomen. Na afloop ( rond een uur of 2) was het tijd voor lunch. Superlekkere rijst met aardappel en een soort pikant sausje. Dit was voor mij de eerste maaltijd die ik met mijn handen heb gegeten. In het begin was het even sukkelen om de rijst heel in mijn mond te krijgen maar ik had honger genoeg dus ik was hier rap mee weg.

Ook stond er deze week elke dag bengaalse les op het programma. Het is een heel moeilijke taal om te verstaan maar met wat oefening en wat hulp van de kinderen in de indoor kliniek heb ik mijn bengaals al een beetje bijgeschaafd. Ik denk dat ik op dit moment 5 woorden kan onthouden.

Vandaag ( zondag 5/03) hebben we onze eerste vrije dag gehad. Rond de middag zijn we vertrokken met de metro naar een foto exhibitie van een jongen die ik op de straat had ontmoet. Dit was prachtig ! super mooie foto’s van zowel mensen, dieren en planten. Nadat we een tour hadden gemaakt door de exhibitie werden we allemaal 1 voor 1 geïnterviewd. Het leek wel of we filmsterren waren, iedereen maakte selfies met ons en wou met ons praten, dit was een zeer speciale maar toch wel leuke ervaring. J Na afloop van de exhibitie zijn we te voet door park street gewandeld. Dit is een grote, bekende straat in kolkata met marktkramers, winkels en zelfs dansende aapjes. Kortom heel veel indrukken, impressies en curieusiteit maar ik vind het geweldig hier en ben benieuwd wat nog komen gaat!

Week 1 sluiten we positief af met een gezellige rooftop party in onze guesthouse samen met alle volunteers. Cheers !

Lieve groetjes,

Laura